28.1.17

"Ψαγμένα" αντικείμενα...

Αρκετοί από εσάς (κυρίως όσοι με ακολουθείτε στο pinterest) γνωρίζετε τη μεγάλη μου αγάπη για τη διακόσμηση και τα "ψαγμένα" αντικείμενα που κατά καιρούς αναζητώ στο ίντερνετ.
Θα έλεγα πως η ενασχόλησή μου αυτή, είναι σε καθημερινή βάση!
Μην ξεχνάτε όσα έχω φτιάξει μόνη μου άλλωστε, όπως το χέρι και το βοτσαλομπολάκι! Και πόσα ακόμη που δεν έχω αναρτήσει.
Ιδέες αναζητώ τόσο σε ξένα όσο και σε ελληνικά sites με προϊόντα design-άτα, μοναδικά, αποκλειστικής διάθεσης, μινιμαλιστικά (κυρίως), φτιαγμένα από φυσικά υλικά, κλπ.

Ένα από τα site αυτά (και μάλιστα ελληνικό) είναι το www.designisthis.com. Δεν ξέρω αν ήδη το γνωρίζετε, πάντως εγώ το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή, κάτι σαν "love at first sight".
Αααα, ξέχασα να σας πω επίσης πως διατηρεί και φυσικό κατάστημα στην όμορφη Θεσσαλονίκη!
Φίλοι Θεσσαλονικείς σπεύσατε!! :)

Για τους συλλέκτες μοναδικών κομματιών και όσων έχουν το μικρόβιο του να αγοράζουν προϊόντα που δεν είναι πολυκυκλοφορεμένα για τη διακόσμηση του σπιτιού τους, αποτελεί την καλύτερη πρόταση, όπως πολύ καλή πρόταση επίσης αποτελεί, και για την αγορά ενός ιδιαίτερου δώρου σε κάποιον φίλο, συγγενή, γνωστό, για κάποια κοινωνική υποχρέωση (π.χ. γιορτή, γενέθλια, γάμο, εγκαίνια...) κλπ.
Δείτε π.χ. αυτά εδώ τα ρολόγια τοίχου, αυτό το σετ ποτηριών, αυτό το gadget για την κουζίνα.
Σούπερ δεν είναι;;;

Ας αφήσω στην άκρη λίγο τον ενθουσιασμό μου τώρα και να σας πω γιατί αναφέρθηκα στο Design Is This!
Ο λόγος δεν είναι άλλος από αυτό εδώ το προϊόν...


Και για να μη σας κρατάω άλλο σε αγωνία, το αντικείμενο αυτό.... είναι....


























Το χάλκινο κηροπήγιο της Hübsch!!!

Μα δεν είναι κομψοτέχνημα;
Θες το ροζ-χρυσό (χάλκινο) χρώμα του, το γεωμετρικά δοσμένο σχήμα του, τις μίνιμαλ γραμμές του;
Ταιριάζει θεωρώ (εκτός από τον δικό μου) σε όλους τους χώρους, μοντέρους αλλά και πιο κλασσικούς αλλά και με πολλά χρώματα, όπως λευκό, γκρι, καφέ, μαύρο, ροζ, κ.ά.
Δε σημαίνει βέβαια, πως επειδή το συγκεκριμένο αντικείμενο είναι του γούστου μου, θα αρέσει και σε σας, αλλά πιστεύω πως μια και μόνο επίσκεψη στο site θα σας δικαιώσει! Ήδη πιο πάνω σας έδωσα μερικές ιδέες!!


































Αυτό που ακόμα μένει είναι να ανάψω τα κεράκια και να οργανώσω βραδιά ατμόσφαιρας! χεχεχε!


Καλό Σαββατοκύριακο!!!


19.1.17

Αγάπη...τι δύσκολο πράγμα!

Σε κάποιους ο τίτλος ίσως να θύμισε το γνωστό άσμα, σε κάποιους άλλους πάλι όχι.
Το μόνο σίγουρο είναι πως όντως η αγάπη είναι κάτι δύσκολο (;)

Η αγάπη δεν ειναι μόνο δύσκολη στο να τη μετουσιώσεις σε πράξη, αλλά ακόμα και στο να την προφέρεις ως λέξη!
Κάπως έτσι λοιπόν, γεννήθηκε το παρακάτω...
























Ήταν μόνο 18 ετών... Δεν είχε πολλά βιώματα στη ζωή. Ήξερε μόνο πως μέσα της είχε πολύ αγάπη να δώσει. Δεν ήξερε όμως το πως. Προσπαθούσε μέσα από τις παρέες της να αναπτύξει το φυσικό χάρισμα που τη διέκρινε, το να γίνεται αμέσως συμπαθής από την πρώτη γνωριμία. Ένα και μόνο βλέμμα της, ήταν αρκετό για να σε μαγνητίσει. Κέρδιζε πάντα τις εντυπώσεις το λαμπερό της χαμόγελο, η σεμνότητά της, η καλή της διάθεση, η θετική της αύρα.

Πολλοί είχαν αναρωτηθεί αν αυτό το αγγελικό πρόσωπο ήταν αληθινό ή ψεύτικο. Κανείς δε μπορούσε να την ψυχολογήσει, γιατί κανείς δεν είχε καταφέρει να διαβάσει την ψυχή της. Ήθελε να την αγαπούν και να τη θαυμάζουν, όχι για όσα είχε καταφέρει, αλλά για το ήθος και την αξιοπρέπειά της.

Μεγαλώνοντας κατάλαβε πως η ζωή κρύβει κινδύνους και σκοτεινά μονοπάτια, κρύβει πονηριά και κακεντρέχια, κρύβει μίσος και ζήλια, κρύβει πρόσωπα πίσω από πολυποίκιλες μάσκες. Εκείνη όμως συνέχιζε να αγαπά. Χωρίς σκοπό, χωρίς όφελος...

Μέχρι που γνώρισε εκτός από την αγάπη, τον έρωτα. Και τότε κατάλαβε πως, ο έρωτας μπορεί να ξεθωριάσει, αλλά η αγάπη ποτέ! Όταν η αγάπη τρέφεται από αγάπη, δεν παύει να υφίσταται, ίσα ίσα που θεριεύει ακόμη περισσότερο. Και έτσι πορεύτηκε στη ζωή..με αγάπη..να δίνει και να παίρνει!
Της ήταν τόσο δύσκολο να την εκφράσει με λόγια, έτσι δεν την έλεγε ποτέ. Όσο και να το προσπάθησε, ποτέ δεν τα κατάφερε.

Ώσπου έφτασε στα βαθιά γεράματα και πολλοί άνθρωποι "έφυγαν" από δίπλα της για να βρουν τη γαλήνη στα χέρια του Θεού, παρέα με τους αγγέλους. Τότε, μόνη πια, έτοιμη να κάνει την αυτοκριτική της όπως συνήθιζε πάντα άλλωστε, διαπίστωσε πως όση αγάπη και να είχε προσφέρει στους γύρω της, ποτέ δεν ξεστόμισε τη λέξη "σ' αγαπώ".
Το μετάνιωσε. Γιατί ίσως ήταν η μόνη που θα μπορούσε να την πει και να την πιστέψουν, να τη νιώσουν. Γιατί κάθε λέξη και ευχή της, όποτε την εξέφραζε, έβγαινε μέσα από την καρδιά της.
Πάντα μέσα από την καρδιά της.

Ήταν το μεγάλο λάθος της ζωής της, το μόνο πράγμα που μετάνιωσε ποτέ. Και ναι, θα πέθαινε κάποια στιγμή με αυτό το κρίμα...
Διηγώντας την ιστορία της, ήθελε να περάσει ένα μήνυμα:

"Όταν αγαπάς και το νιώθεις, να το λες! Μην το κρατάς μέσα σου, γιατί μπορεί να έρθει κάποια μέρα που θα μετανιώσεις"...


 

14.1.17

Παρασκευή και 13...
























*
Κάπως έτσι θα ξεκινήσω την πρώτη μου ανάρτηση για το 2017.

Τι και αν είναι Παρασκευή και 13!
Εγώ δεν τα κοιτάω αυτά...δεν πιστεύω στις μαύρες γάτες, τις ανοιχτές ομπρέλες μες στο σπίτι, κλπ.

Ασπάζομαι μόνο τα: "ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει", "όλα γίνονται για κάποιο λόγο", "τίποτα δεν είναι τυχαίο".

Να ευχηθώ να έχουμε μια λαμπερή χρονιά με... υγεία και τύχη και αγάπη και ευτυχία και χαρά και αφθονία και ταξίδια και έρωτες και χρήματα και... όσα ακόμη επιθυμεί καθένας από σας!

Απολογισμό της προηγούμενης χρονιάς δε μπορώ να πω πως έχω κάνει, σημασία για μένα έχει το ότι είμαι καλά. Αυτό που επιζητώ από τη νέα χρονιά είναι να είμαι ακόμα καλύτερα από την προηγούμενη.
Ολιγαρκής άνθρωπος! Τι να λέμε! :)

Τελικά η ανάρτηση κατέληξε να αναρτηθεί 14 και Σάββατο, αλλά who cares!



*Η ζωή είναι ένα ταξίδι



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...