Αχ ΑγιοΒασίλη μου...
Βράδυ ήταν όταν αναπόλησα τις μέρες που ερχόσουν στα όνειρά μου...
Γόβες επώνυμες σου είχα ζητήσει, Νο 35.5...
Δεν τις βρήκα ποτέ όμως κάτω από το δέντρο μου...
Έτσι ξηγήθηκες λοιπόν; τόσο σκάρτα;...
Ζήτημα μεγάλο το έκανες...
Ήρθες με άδεια χέρια...
Θαρρείς εγώ δεν τα σημειώνω;...
Ιστιοφόρο θα μου φέρεις φέτος;...
Και ιστιοσανίδα να είναι, καλοδεχούμενη...
Λες να σταθώ τυχερή;...
Μπαααα, έ;...
Να 'ξερες πόσο με έχεις στεναχωρήσει...
Ξέρω τι θα πεις..."μα δώρα είναι αυτά που ζητάς κοπελιά";...
Όμως εγώ αυτά θέλω...
Πως να το κάνουμε!...
Ρούχα έχω πολλά...δε θέλω άλλα...
Σπιτιού είδη, επίσης πολλά...
Τρόφιμα, ναι...
Υαλικά, ναι...
Φωτιστικά, δε θέλω...
Χάρη βρε σου ζητώ...
Ψυχάκι θα με καταντήσεις...
Ώρα σου είναι να με βρίσεις κι από πάνω...
Μια ιστορία, φτιαγμένη για ... με αφορμή... ---> δείτε εδώ.
