Ο άνθρωπος, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ένα είδος πολύ πολύ περίεργο.
Δεν είναι τυχαίο, ότι οι περισσότερες μελέτες έχουν γίνει γύρω από αυτόν και μάλιστα ξεκίνησαν αιώνες πριν.
Ο άνθρωπος επίσης, ευθύνεται για τις μεγαλύτερες συμφορές του πλανήτη. Ούτε και αυτό θεωρώ πως είναι τυχαίο.
Το μεγαλύτερο όμως ενδιαφέρον, πιστεύω, αποτελούν οι ανθρώπινες συμπεριφορές.
Στη ζωή μας θα συναντήσουμε πολλά είδη ανθρώπων...
Καλούς, κακούς, πονόψυχους, καλόκαρδους, καχύποπτους, ρουφιάνους, συμφεροντολόγους, διπρόσωπους, φυγόπονους, συνεπείς, αληθινούς, ψεύτικους, υπομονετικούς, δραστήριους, ονειροπόλους, φευγάτους, υποκριτές, ανώριμους, ώριμους, σκεπτικιστές, βίαιους, ασυνείδητους, ευσεινήδητους, αδιάφορους, τσαρλατάνους, άθλιους, τιποτένιους, νοήμονες, αυτοκαταστροφικούς, ανόητους, ηλίθιους, έξυπνους...
Μπορώ να γράφω μέχρι αύριο και να συμπληρώνετε και σεις.
Είναι άπειρα τα είδη των ανθρώπινων όντων!
Όμως τι έχει σημασία τελικά;
Ποιούς εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε να είναι συνοδοιπόροι μας στη ζωή. Μέχρι το τέλος μας.
Και φυσικά δε μιλάω μόνο για τον σύντροφο και την οικογένειά μας, αλλά και για τους συγγενείς και φίλους μας.
Σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ταξίδι λένε. Και αυτό το ταξίδι θέλει, αν μη τι άλλο, καλή παρέα!
Γι'αυτό και τους ανθρώπους, να τους μετράς για τις αλήθειες τους...
Ούτε για τα λόγια, μα ούτε και για τις πράξεις τους. Γιατί τα λόγια και οι πράξεις, μπορούν να είναι ψεύτικα.
Να τους μετράς, για τις αλήθειες τους.