Μια ευκαιρία για τον Παύλο!

Αναδημοσίευση από το blog της Κατερίνας kapaworld

Ο Βασίλης είναι ο μπαμπάς του Παύλου. Ο Βασίλης έχει νονά τη μαμά μου, οπότε είναι σαν να λέμε πνευματικός της γιος. Αυτό πάντα μας έκανε λίγο...συγγενείς. Όταν ήμασταν μικρά και πηγαίναμε στο χωριό ο Βασίλης που είναι λίγο μεγαλύτερος μου κρυβόταν στα σκοτάδια και όταν περνούσαμε με την ξαδέρφη μου μας κατατρόμαζε και ουρλιάζαμε σαν χαζές. Μεγάλο κάθαρμα  ο Βασίλης που από μικρή με φώναζε κουμπάρα για να μου σπάσει τα νεύρα και πάντα τα κατάφερνε! Τελικά κατάφερε να με κάνει και κανονική του κουμπάρα μιας κι εγώ τελικά τον πάντρεψα!!!

Ο Βασίλης ήταν πάντα ένα χαρούμενο παιδί, έτσι τον θυμάμαι πάντα, μα τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει...

Έχει τρεις γιους. Περήφανος για τον κάθε έναν από αυτούς, μα εδώ και δυο χρόνια ζει το αδιανόητο γιατί η οικογένεια του ζει το αδιανόητο!

Θα σας συστήσω τον μεσαίο του γιο τον Παύλο. Ο Παύλος είναι δεκαεπτά χρονών, όμορφος σκέτο αστέρι αφού κατάφερε και πήρε τα πιο όμορφα χαρακτηριστικά και των δυο γονιών του! Τρελαίνεται να παίζει μπάσκετ, να ζει έντονα, να βγαίνει με τους φίλους του...αγαπά τους υπολογιστές και τη μουσική...μα  δεν μπορεί να χαρεί τίποτε από όλα αυτά γιατί τα τελευταία δύο χρόνια έγινε μαχητής της ζωής. Της δικής του ζωής.

Διαγνώστηκε με μια επιθετική Λευχαιμία τύπου Τ και παρόλο που ο αδερφός του είναι συμβατός δότης ο οργανισμός του δεν δέχθηκε την μεταμόσχευση μυελού των οστών...κι αυτό έφερε μια ακόμη ανατροπή, μια αγωνία και μάχη με το χρόνο...Ο Παύλος πρέπει άμεσα να φύγει στην Αμερική! Στην Βοστόνη. Στον τόπο των θαυμάτων. 

Τα παιδιά ζουν σε ένα μικρό χωριό στον τόπο καταγωγής της μαμάς μου κι είναι εντυπωσιακό πως όλο το χωριό κινητοποιήθηκε κι άρχισε να διοργανώνει εράνους και μπαζάαρ και κάθε λογής διοργανώσεις με στόχο να μαζευτούν χρήματα και κατάφεραν πολλά, μα απέχουμε πολύ από το στόχο! Είναι εντυπωσιακό και συγκινητικό πολύ πως μια μικρή και φτωχική κοινότητα ανθρώπων οργανώνεται για να βοηθήσει μια οικογένεια που υποφέρει. Για να χαρίσει ελπίδα, σε ένα παιδί!

Είναι εντυπωσιακό πως ένα παιδί που κινδυνεύει γίνεται χωρίς δεύτερη σκέψη, παιδί μας! 

Με συγκίνησε αυτή η αυταπάρνηση, αυτή η τρομερή δύναμη των ανθρώπων...

Στο τηλέφωνο ο Βασίλης ήταν σκεπτικός. "Είναι πολλά τα χρήματα που χρειαζόμαστε" μου είπε...μα δεν γίνεται να απογοητευτούμε και να μην προσπαθήσουμε. Δεν γίνεται να μην δώσω στο παιδί μου αυτή την ελπίδα!"

Δεν μιλούσα πια με το Βασίλη, τον φίλο, κουμπάρο, κολλητό από τα παλιά που κάναμε φάρσες και γελούσαμε. Μιλούσα με έναν πατέρα σε αγωνία. Σε φόβο...Πως είσαι; Τον ρώτησα. 

"Όσο ο  Παύλος είναι καλά και  δεν τα παρατάει είμαι καλά!" 

Συγκινήθηκα βαθιά... Πως είναι η ψυχολογία του παιδιού; τον ρώτησα ξανά.  

''Αν τον δεις θα σκεφτείς πως φαίνεται λίγο ταλαιπωρημένος κι είναι αδυνατισμένος, κατά τα άλλα είναι θηρίο! Δίνει μεγάλο αγώνα, παλεύει ασταμάτητα δυο χρόνια τώρα! και δίνει σε όλους μας δύναμη." Μιλούσε με τόση περηφάνια για το γιο του... Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα...

Το να κινδυνεύει η ζωή του παιδιού σου είναι κάτι το τρομερό. Ξέρω πως υπάρχουν εκατοντάδες, χιλιάδες άνθρωποι που ζουν με αυτό το φόβο που εμείς δεν μπορούμε να διανοηθούμε...μα τώρα, αυτοί οι τρομαγμένοι γονείς είναι άνθρωποι κοντινοί. Άνθρωποι που αγαπάμε, άνθρωποι που νιώθουμε την αύρα του τρόμου τους...

Αγαπημένοι...Αυτή η ανάρτηση αφορά ένα παιδί...Ένα δεκαεφτάχρονο πλάσμα, που έχει πολλά να δει και να νιώσει και να ζήσει και έχει δικαίωμα στο όνειρο και στην ελπίδα...Δυο χρόνια τώρα οι γονείς και τα αδέρφια του Παύλου ζουν με τη συνεχή απειλή, πως θα τον χάσουν και χρειάζονται να ανάψουν ένα φως στο σκοτάδι που ζουν.

Αν μπορούμε όλοι εμείς οι άνθρωποι να τους χαρίσουμε μια ευκαιρία...Μια ευκαιρία για το πολυτιμότερο αγαθό. Την ίδια τη ζωή!

Χρειάζονται πολλά χρήματα μα είμαστε κι εμείς πολλοί και το περίσσεμα μας λίγο, μα το περίσσεμα αγάπης πολύ!

Είναι Παρασκευή κι ακολουθούν ημέρες ξεκούρασης αγαπημένοι και αν μπορούμε όλοι αυτό το Σαββατοκύριακο να στερήσουμε από τον εαυτό ή από τα παιδιά μας κάτι μικρό, ένα σακουλάκι πατατάκια, ένα παγωτό, ένα σινεμά, μια μπύρα, μια πίτσα...και να προσφέρουμε αυτά τα δυο, τρία, πέντε ευρώ για να χαρίσουμε ελπίδα στο αγόρι μας!

Δεν σας το ζητώ αγαπημένοι, μα ελπίζω...ελπίζω πραγματικά στα θαύματα της ζωής κι εσείς με κάνατε να πιστεύω ακόμη περισσότερο στο θαύμα των ανθρώπων! 

Σας παραθέτω τον αριθμό μέσω του οποίου η οικογένεια προσπαθεί να συγκεντρώσει όσο πιο άμεσα γίνεται ένα αξιοσέβαστο και πολυπόθητο ποσό για να μπορέσει να μεταφερθεί ο Παύλος στη Βοστόνη.

ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ ΣΟΥΣΑΝΑ
ΑΡΙΘΜ.ΛΟΓ.428/537100-79
ΙΒΑΝ GR8101104280000042853710079

ΚΩΔ.SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ (BIC) ΕΤΗΝGRAA
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Τηλέφωνο Επικοινωνίας Σουζάνα Κυριακίδου Μαμά Παύλου
6986789490

Μην με Λησμόνει

Δεν μένει να πω τίποτε άλλο παρά να στείλω τις ευχές μου εκεί έξω. Αγάπη αγαπημένοι. Αγάπη για όλους μα περισσότερη αγάπη για κάθε παιδί που μπορούμε να βοηθήσουμε, γιατί είμαστε δυνατοί μόνο αν είμαστε πολλοί!

Ένα πελώριο ευχαριστώ σε όλους για την κατανόηση για αυτή την ανάρτηση και Παύλο, θα σου στείλω το στίχο που τραγουδάω συνέχεια στους γιους μου! 

"Για χατίρι σου ξημερώνει αγόρι μου...Για χατίρι σου ξημερώνει!!!"

                                                                                                  Κατερίνα

Tag-αρισμένη με παρότρυνση Νάσιας...

Είχα πολύ καιρό να παίξω σε tag-αρο-παίχνιδο και μετά από παρότρυνση της μπλογκοφίλης Νάσιας εδώ είπα το οκ.
Ναι, καλά το σκεφτήκατε όσοι με ξέρετε καλύτερα, δυσκολεύτηκα πολύ! χαχαχα..

Παρακάτω λοιπόν οι ερωτήσεις και απαντήσεις μου.

1. Τί έκανες το 2015 που δεν είχες ξανακάνει ποτέ;

Στάθηκα στον Ισθμό Κορίνθου και έβγαλα φωτό με το τάμπλετ. Τόλμημα το λέω, γιατί πολύ απλά έχω υψοφοβία!

2. Κράτησες τους στόχους που είχες βάλει πέρυσι; Θα βάλεις καινούριους φέτος;

Η αλήθεια είναι πως στόχους δεν βάζω στη ζωή μου, ειδικά μακροπρόθεσμους. Το μόνο που θα μπορούσα να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση, είναι ότι κάποιες αποφάσεις που είχα πάρει, τις έχω τηρήσει και κάποιες ήδη τις έχω δρομολογημένες.

3. Ποιες χώρες επισκέφθηκες το 2015;

Χώρες; Μεγάλο αγκάθι η ερώτηση. Εδώ καλά-καλά πόλεις δεν επισκέφθηκα! Ας είναι..

4. Τι θα ήθελες να κάνεις το 2016 που υστερούσε το 2015;

Πολλά πράγματα. Ένα από αυτά, να πάω ένα ταξίδι που το έχω πολύ μεγάλη ανάγκη.

5. Ποιές ημερομηνίες θα σου μείνουν αξέχαστες για το 2015 και γιατί;

Δε θα πω ημερομηνίες, πάντως είναι 2. Ο λόγος δεν είναι ευχάριστος, οπότε δε θα ήθελα να επεκταθώ στο γιατί.

6. Ποιά ήταν η μεγαλύτερη κατάκτηση σου το 2015;

Δεν θυμάμαι κάτι συγκλονιστικό, αυτά συνήθως τα θυμούνται άλλοι για μένα.

7. Ποια ήταν η μεγαλύτερη αποτυχία για το 2015;

Ότι δεν κατάφερα να βρίσκομαι πλάι στη φίλη μου την πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής της, λόγω του ότι δεν μου έδωσαν άδεια!

8. Τι αγόρασες και το χάρηκες πιο πολύ;

Αυτό που χάρηκα πιο πολύ είναι το νέο μου κινητό τηλέφωνο, γιατί το προηγούμενο τα είχε «φτύσει».

9. Πού πήγαν τα περισσότερα χρήματα σου;

Στο σούπερ μάρκετ, μιας και εκεί μέσα ξεδίνω όσο δεν πάει!

10. Τι σε ενθουσίασε περισσότερο;

Ότι κατάφερα να περνάω πολύ χρόνο με τα αγαπημένα μου ανιψάκια που λατρεύω.

11. Ποιο τραγούδι θα σου θυμίζει το 2015;

Δεν έχω κάποιο τραγούδι που να μου το θυμίζει και καλύτερα άλλωστε, γιατί δεν μου άρεσε καθόλου σαν χρονιά το 2015.

12. Σε σύγκριση με το 2015 το 2016  τέτοιο καιρό είσαι:

α) πιο χαρούμενη ή πιο λυπημένη;

β) πιο αδύνατη ή πιο παχιά;

γ) πιο πλούσια ή πιο φτωχιά;

α) πότε πιο χαρούμενη, πότε πιο λυπημένη.

β) πιο αδύνατη. Αν και αδύνατη, έχασα όσα επιπλέον είχα πάρει και αυτό είναι σημαντικό για μένα.

γ) στα ίδια, μπορεί και πιο φτωχιά.

13. Τι θα ήθελες να κάνεις περισσότερο και τι λιγότερο;

Θα ήθελα να κάνω περισσότερα ταξίδια, θα ήθελα να κάνω λιγότερο σίδερο.

14. Ποια ήταν η αγαπημένη σου ταινία για το 2015;

Δεν το ‘χω με τις ταινίες και το σινεμά γενικότερα. Προτιμώ πάντως τις μη εμπορικές, πλην του Ταραντίνο που είναι αγαπημένος.

15. Τι έκανε το 2015 ξεχωριστό;

Ότι είχα την ευκαιρία να προσφέρω περισσότερη αγάπη σε δύσκολες στιγμές.

16. Ποιο ήταν το fashion concept σου για το 2015;

Casual θα έλεγα και πολύ φόρμα και πυτζάμα.

17. Τι σε κράτησε στα λογικά σου;

Τίποτα δε με κρατάει. Όταν αγανακτώ βγαίνω εκτός εαυτού δυστυχώς.

18. Ποιο πολιτικό γεγονός σε αναστάτωσε;

Τα πάντα και τίποτα.

19. Ποιος σου έλειψε;

Η μητέρα μου φυσικά, κάθε λεπτό, κάθε μέρα, κάθε μήνα.

20. Πες μας ένα μάθημα ζωής για το 2015;

Ποτέ μην κάνεις τα ίδια λάθη δεύτερη φορά, ποτέ μη δίνεις ευκαιρίες σε ανθρώπους που ξέρεις ότι δεν το αξίζουν, ποτέ μη στεναχωρείς τα αγαπημένα σου πρόσωπα, ποτέ μη συζητάς όταν βρίσκεσαι εκτός εαυτού και γενικότερα ποτέ μη λες ποτέ.

21. Ποιοι στίχοι τραγουδιού θα σου θυμίζουν το 2015;

Κανένας στίχος.

Όποιος βρίσκει το tag-αρο-παίχνιδο αυτό διασκεδαστικό και θα ήθελε να απαντήσει, πολύ ευχαρίστως, δεν δεσμεύω κανέναν...