- "Μη φεύγεις, σε παρακαλώωωω"...
Γραμμένη, για τη στήλη-δρώμενο "Ιστορίες της Νύχτας" της γλυκιάς Αριστέας princess-airis.blogspot.gr
Ήταν οι τελευταίες λέξεις που ξεστόμισε, μόλις η πόρτα έκλεισε με ορμή μπροστά της.
Τα βαθυγάλανα μάτια της γέμισαν με δάκρυα θλίψης και οργής...
Έγειρε στον ώμο του μεγάλου της αδερφού και σπάραζε...
- "Μη μου τον στερήσεις Θεέ μου, σε ικετεύω... μηηηη!"
Ο αδερφός της την ταρακούνησε, κοιτάζοντάς την κατάματα μέσα από τα θολωμένα της γυαλιά και της μήνυσε:
- "Να σταθείς δυνατή Μαρία, σκέψου τα παιδιά σου... αργά ή γρήγορα θα γινόταν το μοιραίο... το ξέραμε καλά, όσο και να ελπίζαμε... δεν είναι εύκολο να παλέψει κανείς με αυτή την καταραμένη ασθένεια"...
- "Δεν πρέπει να μου τον πάρει, είναι όλη μου η ζωή Δημήτρη... πώς θα ζήσω χωρίς αυτόν";
- "Θα μάθεις να ζεις Μαρία... ακούγεται σκληρό, όμως... θα το κάνεις... θες από ανάγκη... θες από συνήθεια... θες από αγάπη για τα παιδιά σου και τους γύρω σου... θα το κάνεις."
-"Και τα παιδιά! Τα παιδιά μου! Πώς θα τους το πω, ότι μας τον πήραν Δημήτρη";
- "Τα παιδιά θα είναι εδώ από λεπτό σε λεπτό... το έμαθαν Μαρία... σκούπισε τα δάκρυά σου τώρα, να τα υποδεχτείς με δύναμη, όπως και οι δυο μας ξέρουμε να κάνουμε καλά".
Η ιστορία είναι πραγματική, με φανταστικούς (ίσως και αληθινούς) διαλόγους και αφιερωμένη στη μνήμη ενός πολύ ξεχωριστού ανθρώπου που έφυγε νωρίς από τη ζωή μας παλεύοντας με το δαίμονα καρκίνο.
Πάω να πράξω τα δέοντα και θα έρθω να σε διαβάσω καρδούλα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ εκ των προτέρων ;-)
Θα μάθεις να ζεις.
ΔιαγραφήΠόσοι και πόσοι αναγκάστηκαν κι έμαθαν.
Δεν είναι απανθρωπιά , είναι μια τεράστια αλήθεια!
Δεν γίνεται διαφορετικά!
Εύη μου σε ευχαριστώ πολύ καρδούλα μου .
Μικρό αλλά η αλήθεια του ...συγκλονιστική!
Φιλιά!
Συνεχίζεις, απλά.. ευχαριστώ πολύ πολύ Τσαγάκι μου για όλα.. φιλάκια πολλά
ΔιαγραφήΔραματική ανθρώπινη ιστορία γεμάτη αγάπη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓαβριήλ
Σας ευχαριστώ πολύ, είναι σημαντικό που διακρίνατε την αγάπη..
ΔιαγραφήΤο έχω ζήσει με κοντινό μου άνθρωπο και δεν έχω λόγια, στο σπαραγμό και την απόγνωση, μπροστά σε μια τέτοια απώλεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκίνησες βαθιά και μου έφερες μνήμες στο μυαλό.
Καλό σου βράδυ
Μαρίνα
Μια απώλεια, ναι, είναι μια απώλεια...είμαστε πραγματικά πολλοί που έχουμε βιώσει ίδια περιστατικά ή και παρόμοια... καλό σου βράδυ Μαρίνα και σ ευχαριστώ που πέρασες..
ΔιαγραφήΕίναι αυτή η δύναμη που όλοι κρύβουμε κάπου μέσα μας και εμφανίζεται μόνη της την κατάλληλη στιγμή! Δόξα τον Θεό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ, με δύναμη ψυχής :)
Ευτυχώς που κάνει την εμφάνισή της αυτή η δύναμη όταν πρέπει και δε μας γονατίζει η θλίψη.. ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη
ΔιαγραφήΑχ κορίτσι μου όσο σκληρή
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είναι η ζωή πρέπει να την
κοιτάς κατάματα
φιλί γλυκό καλώς σε βρήκα)
Αχ κορίτσι μου όσο σκληρή
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είναι η ζωή πρέπει να την
κοιτάς κατάματα
φιλί γλυκό καλώς σε βρήκα)
Δυστυχώς πάντα τη ζωή και μάλιστα τις δυστυχίες που μας επιφυλάσει, πρέπει να τις κοιτάμε κατάματα και να τις αντιμετωπίζουμε με θάρρος και δύναμη..ευχαριστώ πολύ!!
ΔιαγραφήΣυγκολονίστηκα!! Ειδικά όταν πρέπει να βρεις τη δύναμη τη στιγμή που νομίζεις ότι την έχεις χάσει........
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα Εύη
Καλό απόγευμα Κυριακής
Τη δύναμη τη βρίσκεις πάντα και ειδικά όταν νομίζεις πως την έχασες...ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και την επίσκεψη, καλό απόγευμα!
ΔιαγραφήΕύη μου ανατρίχιασα..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκλονιστική η ιστορία σου...η αλήθεια σου, μιας και είναι αληθινή!
Κι εκείνο το "Θα μάθεις να ζεις"...πόση αλήθεια κρύβει κι αυτό μέσα του!
Φιλιά πολλά!
Πραγματικά, όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, δε μπορείς να μη "μάθεις" να ζεις... ευχαριστώ Μαράκι μου, φιλάκια πολλά
ΔιαγραφήΣτις 10/5/2015 έφυγε ο πατέρας μου, αναγκάστηκα για χάρη της μητέρας μου, να καταπιώ δάκρυα και να δράσω γρήγορα... αργότερα σπίτι και μόνη, κατέρρευσα... ο θάνατος, δεν θα ξεχάσει κανένα... καλή μας δύναμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΦιλάκια πάντα καρδιάς...
Πάντα σε τέτοιου είδους δυσάρεστες καταστάσεις, η ψυχραιμία και η λογική είναι τα στοιχεία που πρυτανεύουν...όμως -όπως πολύ σωστά λες και συ μαγισσούλα μου-, μόλις κλείσει η πόρτα της κάμαρας, εμείς ξέρουμε τι επακολουθεί...καλή δύναμη σε όλους μας, φιλάκια πολλά
ΔιαγραφήΘέλω να σε κάνω αγκαλίτσα... Τίποτα άλλο δεν μπορώ να σχολιάσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί γλυκό και στοργικό, ομορφιά μου...
Όταν συμβαίνει ένα δυσάρεστο, λες τι μας βρήκε...όταν βομβαρδίζεται όμως η ζωή σου από δυσάρεστα, τι λες άραγε; τίποτα... απλώς εύχεσαι υγεία και προσπαθείς να ζεις μόνο ευχάριστα! Η ζωή είναι δύσκολη, απρόβλεπτη! Τι να κάνουμε..συνεχίζουμε με αισιοδοξία και αγάπη! Φιλάκια πολλά!!
ΔιαγραφήΕίναι πολύ ιδιαίτερο το κείμενο Εύη. Ξερω πως οι μεγάλοι πόνοι είναι πάντοτε βουβοί. Ειναι σημαντικό λοιπόν, να μπορείς να μοιράζεσαι ότι σε πληγώνει και σε θλίβει, με ανθρώπους που σε αγαπανε.Αυτή, η δύναμη της αγάπης είναι το μόνο συστατικο που μαλακώνει τις πονεμένες καρδιες... Φιλια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Και που σαι, ψάξε τους πολύχρωμους ανθρώπους έτσι?
Αυτό αληθεύει Μάκη! Πράγματι η δύναμη της αγάπης είναι γιατρικό! Ευχαριστώ για τη συμβουλή σου my friend!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν η μοίρα μας στερεί έναν άνθρωπο από κοντά μας, πρέπει να βρούμε τη δύναμη να τον κρατήσουμε όσο γίνεται πιο βαθιά μέσα στη καρδιά μας, για νάναι ζωντανός για πάντα.Αυτός που φεύγει, είναι σίγουρο ότι θέλει αυτούς που μένουν να συνεχίζουν να ζούν για να μπορούν να τον κρατούν, ζωντανό μέσα τους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο για να συνεχίσουμε, ότι τα χτυπήματα της μοίρας γίνονται σκληρά για τους ανθρώπους. Κουράγιο για συνέχιση της ζωής και βαθιά μέσα μας το αιώνιο φώλιασμα των ψυχών που φεύγουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσαι καλά Εβονίτα, η πτυχή που ανέπτυξες είναι πάντα ζωντανή ανάμεσά μας και πρέπι να την αντιμετωπίσουμε.
Έχω χάσει κι εγώ, όμως πάντα υπάρχει αυτό που έχασα, καλά κλεισμένο μέσα μου.
Πολύ σωστά, θα συμφωνήσω με όλα όσα διατυπώσατε κύριε Ασλάνογλου.. οι άνθρωποι που χάνουμε είναι βαθιά ριζωμένοι στην καρδιά μας σαν πληγή που δεν κλείνει κ δεν θα κλείσει ποτέ..καλό απόγευμα
ΔιαγραφήΕύη μου, πόσες συμφορές κρύβει και μας εμφανίζει αυτή η ζωή;! Πρέπει να έχουμε δύναμη να τα αντιμετωπίζουμε όλα και τους φόβους και τις πληγές και τις συμφορές... Πρέπει να πιστεύουεμ στην δύναμη μας .... Έτσι ή αλλι΄ςω το θέλουμε δε το θέλουμε, η ζωή συνεχίζεται.... το ίδιο κι εμείς... συνεχίζουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ και σου εύχομαι να έχεις μια όμορφη και ήρεμη εβδομάδα!
Πραγματικά ποτέ δεν ξέρεις, όσο και αν νιώθεις προετοιμασμένος για όλα...σαφώς και πρέπει όχι μόνο να πιστεύουμε στη δύναμή μας, αλλά να τη χρησιμοποιούμε και κατάλληλα...πολύ σωστά λες, η ζωή συνεχίζεται, όπως και να χει! Φιλιά πολλά, καλή μας εβδομάδα
ΔιαγραφήΣυγκλονίζει με την αλήθεια του, Εύη μου... με το κείμενό σου ξύπνησες μνήμες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεχίζουμε, αυτή είναι η λέξη-κλειδί. Και, από τη στιγμή που κρατάμε στην καρδιά μας τους ανθρώπους μας, συνεχίζουν κι εκείνοι μέσα από εμάς.
Να είσαι καλά, σε φιλώ!
Συνεχίζουμε με δύναμη..οι άνθρωποι της καρδιάς μας πάντα θα βρίσκονται σε αυτή τη θέση-θρόνο... φιλάκια πολλά Έλλη, ευχαριστώ...
ΔιαγραφήΔυστυχώς αυτός ο δαίμονας έχει στερήσει πολλές ζωές και αφήσει πολλές οικογένειες να σκουπίζουν δάκρυα. Το είχα ζήσει και εγώ στο οικογενειακό περιβάλλον οπότε την ένιωσα πολύ την ιστορία σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αγωνία, τον πόνο, την αγάπη, την προσμονή της παρηγοριάς, όλα τα ένιωσα.
Να είσαι καλά Εύη και να έχεις ένα όμορφο απόγευμα!!
Και εξακολουθεί να το κάνει ο άτιμος! Και μάλιστα με συχνότητα... ευχαριστώ πολύ που πέρασες, καλό βράδυ!!
ΔιαγραφήΕύη καλησπέρα σου. Μέσα από τα λίγα λόγια της ιστορίας σου αναδεικνύεται με σαφήνεια η μεγάλη της αλήθεια, η σκληρότητα της ζωής, το δέσιμο των ανθρώπων και τα συναισθήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλάχιστο αφιέρωμα στους ανθρώπους που έδωσαν και δίνουν μάχες στο σκληρό αυτό μέτωπο.
Καλό βράδυ να έχεις.
Καλησπέρα και συγνώμη για την καθυστέρηση της απάντησης.. ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο, χαίρομαι που "βγήκαν" προς τα έξω όλα τα συναισθήματα της στιγμής..Πραγματικά το μέτωπο αυτό είναι απίστευτα σκληρό και θέλει πολύ δύναμη και αγάπη να συνεχίσεις...καλό βράδυ!
ΔιαγραφήΜια ιστορία γεμάτη πόνο που βγάζει όμως και μια μεγάλη εσωτερική δύναμη. Μακάρι να την έχουμε όλοι την κατάλληλη στιγμή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερίεργο μεν, ίσως και μαγικό να το περιγράψω, αλλά σε τόσο δύσκολες στιγμές, πάντα τη βρίσκεις τη δύναμη...ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιό σου Κατερίνα.
ΔιαγραφήΤο ξέρω οτι έχουν περασει μερες απο τότε που εβαλες αυτην την αναρτηση Ευα μου... διαβαζοντας τη συγκονίστηκα τοσο πολύ...τις περισσότερες φορες σε τόσο τραγικα περιστατικα δεν βρίσκονται λόγια ... οσα και να ακουσουμε... πρέπει να παρουμε δύναμη απο μέσα μας,,.. δεν γινεται αλλιως .. φίλη μου... να είσαι καλα και να θυμάσαι το αγαπημενο σου πρόσωπο που έφυγε..... ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρός λενε και δεν ειναι ψέματα... οσο και να είναι δύσκολα τωρα ... θα το δεις... με τον καιρό θα γαληνεψεις... καλή εβδομαδα να έχεις και πολύ δυναμη... φιλω σε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσα χρόνια και να περάσουν, εγώ θα τους θυμάμαι όλους πάντα έναν προς έναν, γιατί όλοι όσοι έφυγαν από κοντά μου έχουν ξεχωριστή θέση μέσα στην καρδιά μου..σε ευχαριστώ πολύ για όλα Ρουλίτσα μου..καλή εβδομάδα!
ΔιαγραφήΕυάκι μου δεν τη πήρα χαμπάρι την ιστορία σου νωρίτερα... Είναι μια αληθινή ιστορία που τόσοι και τόσοι άνθρωποι καθημερινά ζουν και αντιμετωπίζουν. Δυστυχώς αυτή η καταραμένη ασθένεια δεν κάνει διακρίσεις και μας παίρνει τους ανθρώπους μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά γλυκό μου!
Δεν πειράζει Κατερίνα μου..ήρθες τώρα! :) Δυστυχώς είναι πολύ συχνό το "φαινόμενο" και πολύ κόσμος το έχει ζήσει το έργο... πολύ δυσάρεστο έργο βέβαια.. κρίμα.. γιατί συνήθως χτυπάει νέους ανθρώπους..κοντεύει 2016 και ακόμα να κυκλοφορήσει το αντίδοτο..νευριάζω όταν σκέφτομαι ότι από πίσω είναι τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών κλπ...φιλάκια πολλάαα
Διαγραφή