Κι όμως κόλλησα στο Β.. Δεν το κρύβω. Έγραψα για βούρλα, έγραψα για βυθούς, όλα τα ακύρωνα.
Και να, τώρα θα μιλήσουμε για τα βράχια...
Τα βράχια που χτυπούν πάνω τους οι θάλασσες όλη την ορμή τους. Τα βράχια που αντέχουν τις φουρτούνες, που μένουν εκεί στο ίδιο σημείο για αιώνες, μα αλλαγμένα πάντα.
Σκέφτομαι πολλές φορές και λέω, αν τα βράχια είχαν μιλιά τι θα έλεγαν? Θα έλεγαν πως υποφέρουν, πως πονούν ή πως αντέχουν, πως απλά δοκιμάζονται?
Αν ήμουν βράχος άραγε θα ήμουν δυνατή για να αντέξω την ορμή της θάλασσας?
Άλλες φορές απαντώ ναι και άλλες πάλι όχι. Και δεν ξέρω τελικά τι από τα δυο θα ήμουν πραγματικά.
Κλαίνε άραγε τα βράχια? Γιατί εγώ κλαίω.
Μέσα στη σιωπή κρύβω τα δάκρυα και τα φυλακίζω με χίλια δυό λουκέτα. Και όταν είναι ώρα να τα ελευθερώσω, παρέα μ'ένα βράχο τα πνίγω στη θάλασσα. Σα λες και δε φυλακίστηκαν ποτέ, σα λες και δεν έκλαψα ποτέ. Όπως σήμερα. Όπως χτες. Όπως κάθε μέρα.
Και ο βράχος πάντα εκεί, να με συντροφεύει σε κάθε προσπάθεια πνιγμού. Χωρίς να αντιδρά, μόνο να ακούει. Εξαρτημένος από τη θάλασσα, από το ξέσπασμά της.
Μα να, θέλω να το μοιραστώ...
Εσύ πόσο βράχος είσαι για να αντέξεις τη ζωή?
Η πρόσκληση 24days, είναι μια ιδέα της αγαπημένης μου myStickland στην οποία έχουν συμμετάσχει κατά καιρούς τα παρακάτω ιστολόγια:
Τι όμορφα που γράφεις Εύη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να είσαι πάντα δυνατή σα βράχος.
Πολλά φιλιά!!!!!!!!!!!
Ευχαριστώ Ντεμούλα μου! Μακάρι να είμαι, φιλάκια πολλά!
ΔιαγραφήΕίσαι σίγουρα βράχος Ευάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα και αν η θάλασσα σμιλεύει και σπάει τα βράχια, ακόμα και όταν τα βράχια δείχνουν να πονούν, πάντα στέκουν εκεί αγέρωχα στα χρόνια και στις φουρτούνες...
Μακάρι όλοι μας να αντέχαμε σαν βράχοι!
Πολλά φιλάκια!
Μακάρι να ήμουν, δεν ξέρω ούτε κι εγώ!!! φιλάκια!!
ΔιαγραφήΕίμαστε όλο βράχοι, θέλουμε δε θέλουμε...και ναι, κλαίνε και οι βράχοι...αλλά αντέχουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μου άρεσε αυτό που διάβασα!
Φιλιά πολλά!
Ελπίζω πάντα να αντέχουμε, ευχαριστώ Μαράκι, φιλάκια!
ΔιαγραφήΒράχος, η πιο δυνατή λέξη...
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα συνδεδεμένος με τεράστιες αντοχές
και επιμονή να μένει όρθιος.
Όμως πόσες μάχες έχει δώσει ένας βράχος
με τα κύματα κανείς δεν λογάριασε
κανέναν δεν ένοιαξε.
Φλώρα μου δίκιο έχεις, λίγοι πιστεύω αναρωτιούνται! φιλάκια!
ΔιαγραφήΞέρεις Εύη, είναι μοναδική η αλληγορία του κειμένου σου... Η ερώτηση σου "Αν ήμουν βράχος άραγε θα ήμουν δυνατή για να αντέξω την ορμή της θάλασσας? " περικλείει το ρεζουμέ του...Εγώ προσωπικά δεν ξέρω αν είμαι βράχος...Ίσως σε κάποιες περιπτώσεις να ήμουν..Ισως σε κάποιες άλλες οχι... Άλλες φορές πάλι όταν "έσπαγα¨" (κάτι που συμβαίνει και με τα βράχια πολλές φορες} ένιωθα λυτρωμένος και ανακουφισμένος...Ίσως τελικά αυτή να είναι η έννοια του...βράχου. Το ιδεατό θα ήταν όλοι μας είμασταν δυνατοί και αποφασιστικοί. Να δαμάζαμε τις δυσκολίες όπως οι βράχοι τα κύματα... Στο τέλος όμως ακόμη και αυτά, τα κύματα, γίνονται ένα με τα βράχια... Τα αγγίζουν απαλά και αυτά με την σειρά τους "ξεπλένονται" από τις βρωμιές και τις λάσπες...Όπως γινόμαστε ένα και μεις με την ζωή και τα τερτίπια της... Η σχέση των κυμάτων με τα βράχια είναι η σχέση του ανθρωπου με την ζωη,,, Αυτή είναι η φύση μας... Υπέροχο κείμενο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάκη μου πολύ ωραία τα λες.. Πραγματικά αν το καλοσκεφτούμε είναι αλληλένδετα βράχος και κύματα/θάλασσα. Το ένα παίρνει από το άλλο και δίνει παράλληλα. Ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΤι να πω μετά το σχόλιο του φίλου Μάκη.. Με εκφράζει πολύ αυτό που σου έγραψε. Δεν πιστεύω ότι κανείς μας είναι πάντα μόνο βράχος ή κάτι άλλο.. Αυτό είναι ανέφικτο.. Έτσι είναι η φύση μας, πολύπλευρη.. Ωστόσο διατύπωσες τις σκέψεις σου όπως πάντα με ένα μοναδικά ωραίο τρόπο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα είπε ωραία ο Μάκης, τι να πω!!! :) Ευχαριστώ πολύ Κατερινάκι μου!!!
Διαγραφήπανέμορφο το κείμενό σου εύη μου... αχ αυτά τα βράχια, πόσα θνητά δάκρυα έχουν πνίξει... αφού καμιά ώρα λέω ότι η θάλασσα είναι τα δάκρυα όλων μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήβράχια-θάλασσα, μοναδική σχέση... νομίζω ο Μάκης τα είπε όλα...
να μου είσαι καλά
ωωω σ'ευχαριστώ πάρα πολύ. ωραία σκέψη, ότι η θάλασσα είναι τα δάκρυα όλων.. θα μπορούσε πραγματικά!! ευχαριστώ που πέρασες! :)
ΔιαγραφήΟ βράχος μένει πάντα ακλόνητος και αντέχει τα καπρίτσια της θάλασσας που πότε τον χαϊδεύει και πότε ξεσπάει πάνω του τον θυμό της. Κάπως έτσι νιώθουμε και μεις στις φουρτούνες τις ζωής. Τώρα το πόσο δυνατοί σαν βράχοι είμαστε εξαρτάται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ πάντως έγραψες τους προβληματισμούς σου πολύ ωραία.
Φιλιά!
Σ'ευχαριστώ πολύ Ελένη!
ΔιαγραφήΟι βράχοι σμιλεύονται από τα κύματα όπως και ακριβώς κι οι άνθρωποι από την ζωή...Κανένας βράχος δεν έχει το ίδιο σχήμα όπως και κανείς άνθρωπος δεν έχει τις ίδιες αντοχές! Ο βράχος στην ηρεμία δείχνει τόσο όμορφος!! Καλότυχος κι ο άνθρωπος που μετά την φουρτούνα συνεχίζει να δείχνει έτσι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε παρέσυρες με τις όμορφες σκέψεις σου!! Καλή συνέχεια των γραμμάτων!!
Φιλάκια πολλά!!!
ωραία η σκέψη σου Παρασκευή,, μου αρέσει όπως το σκεφτήκατε όλοι σας. σ'ευχαριστώ πολύ, φιλάκια πολλά!
ΔιαγραφήΔεν έχω λόγια, κοριτσάκι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε καθήλωσε ο τρόπος που παρουσίασες τις σκέψεις σου!
Πολλά μπράβο!
Φιλάκια πολλά και γλυκά σαν... βραχάκια! (Ξέρεις, εκείνα τα σοκολατένια με τα αμύγδαλα!!!)
;-)
Σ'ευχαριστώ πολύ Ιωάννα μου!!!!! φιλάκια πολλά!!! χαχαχαχα, γλυκατζού μου εσύ!!!
ΔιαγραφήΌμορφη ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Σ'ευχαριστώ πολύ Μαρία Έλενα, φιλάκια
ΔιαγραφήΥπέροχο κείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒράχος=αντοχή και σταθερότητα...
Έχεις δίκιο: άλλοτε τα καταφέρνουμε, άλλοτε όχι. Αλλά για μένα, σημασία έχει να προσπαθούμε!
Φιλιά!
Σίγουρα και η προσπάθεια μετράει!!! :) φιλάκια πολλά, ευχαριστώ
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Εύη μου!!!Ωραίο κείμενο υπέροχη φωτογραφία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒράχο,βράχο τόν καημό μου....τό τραγούδι αυτό θυμήθηκα!!!!
Φιλάκια!!!!
Ευχαριστώ Dimi μου!!! έχει ωραία χρώματα, είναι από το λιμάνι στον Κούλε! :) Βράχο, βράχο!! :) φιλάκια
ΔιαγραφήΟμορφη ανάρτηση, Εύη! Με προβληματισμό, με νόημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒ = βράχοι! Ετσι πρέπει να είμαστε στη ζωή μας!
Να'σαι καλά, κορίτσι! Καλό βράδυ!
Ευχαριστώ Πέπη μου!!! Πρέπει, όμως μπορούμε τελικά? φιλάκια πολλά!
ΔιαγραφήΩραιο κειμενο! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Ευούλα! φιλάκια!
Διαγραφή