28η για αρχή και άλλοι προβληματισμοί...

Ήθελα να γράψω! Τόσο απλά.. Ήθελα να πω πολλά, αλλά και τίποτα. Τόσα πολλά στο μυαλό μου, που πιστεύω έτσι και τα συγκεντρώσω όλα αυτά σε μια και μόνο ανάρτηση κανείς δε θα βγάλει άκρη. Όμως τελικά αποφάσισα να το κάνω. Να γράψω όλες αυτές τις διαφορετικές σκέψεις και να τις μοιραστώ. Κάποιες θα αγγίξουν κάποιους, κάποιες κάποιους άλλους, άλλες κανέναν. Και αυτό θα είναι σαν παιχνίδι. Έτσι το σκέφτηκα. Και έτσι θα το πράξω.

Και λέω να ξεκινήσω από τη μέρα γιατί μπήκε η 28η. Δεν σας έχω συνηθίσει, αλλά θέλω να το μοιραστώ.
Μια ξαδέρφη μου ήρθε σήμερα επίσκεψη, 2α Λυκείου πηγαίνει και εκεί που τα λέγαμε τη ρώτησα αν παρελάζει.
-"Όχι" μου είπε.
-"Γιατί;" της λέω.
-"Γιατί φέτος παρελάζουν τα μονά".
-"Ορίστε????" της λέω εγώ έκπληκτη με την απάντησή της.
-"Ναι, μου λέει τα σχολεία με μονό αριθμό, πέρισυ παρελάζαν τα ζυγά. Κάθε χρονιά παρελάζει μονό ή ζυγό σχολείο. Φέτος στα ζυγά, όπως το δικό μου παρελάζει μόνο η σημαία."
Λέω "Πλάκα κάνεις!" με χιλιάδες θαυμαστικά!
-"Όχι, φυσικά και δεν κάνω πλάκα, είναι πολλά τα σχολεία, γι'αυτό", ήταν η απάντησή της.
Καλά από πότε ρε παιδιά γίνεται αυτό? Να παρελάζουν μονά ή ζυγά σχολεία? Όχι πείτε μου τώρα εσείς, είναι όλο αυτό λογικό? Είμαι παράλογη που σκέφτομαι πως όλα είναι απαξιωμένα τη σήμερον ημέρα?

Και δεν θα επεκταθώ άλλο στο θέμα, θα περάσω στο επόμενο θέμα που έχει γίνει μεγάλος ντόρος. Γιατί αυτή η έξαρση για τις παράνομες υιοθεσίες? Ψηφίζουν πάλι κάνα νόμο και θέλουν να τον περάσουν χαλαρά? Κάτι παίζει από πίσω, γιατί αυτά δεν είναι και νέα, αναμασάνε και αναμασάνε τα ίδια και τα ίδια κάθε μέρα εδώ και μια εβδομάδα. Και όχι μόνο αυτό, δηλαδή τόσο χαζοί είμαστε, σα λες και δεν ξέραμε τι γίνεται στον κόσμο ή ότι οι "ρομά" όπως τους αποκαλούν είναι τόσο "αθώοι"?. Εντάξει!! Φτάνει!

Άλλη απορία είναι αυτή η έρμη η αναζήτηση εργασίας, γιατί να πρέπει να στέλνεις και να στέλνεις και να ξαναστέλνεις βιογραφικά και να έχεις βαρεθεί να στέλνεις και να μην σου απαντάει ποτέ κανείς? Οκ, το καταλαβαίνω, μεγάλη συρροή βιογραφικών. Αλλά ρε αδερφέ πόσο δύσκολο είναι να στείλεις ένα e-mail και να πεις ευχαριστούμε, λάβαμε το βιογραφικό σας, ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον αλλά η θέση καλύφθηκε? Έστω αυτό! Κοστίζει? Δεν είπαμε να στείλεις επιστολή με το ταχυδρομείο (που όντως κοστίζει) όπως έστελναν μεγάλες εταιρίες κάποτε (τονίζω)! Κοστίζει χρόνο θα μου πεις? Ε, στείλτο μαζικό και bcc! Πόσο χρονοβόρο πια. Είναι δηλαδή λιγότερο χρονοβόρο να συντάξεις μια αγγελία και να διαβάσεις βιογραφικά (που μεταξύ μας τα μισά πάνε στον κάδο)? Ποτέ δεν το κατάλαβα. Ευθύνη είναι να απαντήσεις, γιατί να κρατάς τον υποψήφιο σε αγωνία, κρίμα δεν είναι?

Και τελικά τι είναι προτιμότερο, να έχεις μια δουλειά των 700-800 χωρίς ενδιαφέρον, δουλεύοντας τρελές ώρες τόσο που να κινδυνεύει η σωματική σου και ψυχική σου υγεία, ή να μην έχεις καθόλου δουλειά και να είσαι τουλάχιστον καθ'όλα υγιής? Γιατί όλοι αυτό λέμε, πως η υγεία είναι το παν. Τι είναι πιο σημαντικό τελικά?

Θα κλείσω όμως, γιατί λέω πως σας κούρασα και δε μου αρέσουν και πολύ οι αναρτήσεις "χαλιά", με κάτι τελευταίο...
Γιατί κάποιοι άνθρωποι κινούνται πάντα γύρω από τον εαυτό τους και δε βλέπουν την ουσία? Γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν ξέρουν να ακούνε, δεν ξέρουν να υπομένουν, δεν ξέρουν να δέχονται την απόρριψη, δεν ξέρουν να εκτιμούν, δεν ξέρουν να σέβονται? Γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι απόλυτοι και δε δέχονται το χιούμορ?

Αυτογνωσία, φίλοι μου και χιούμορ θέλει η ζωή. Να γίνεσαι μέρα με τη μέρα καλύτερος άνθρωπος. Να δίνεις, να χαρίζεις, να δίνεσαι, με γνώμονα όχι τον εαυτό σου, αλλά τους άλλους!
Έτσι λέω εγώ...

Καλό ξημέρωμα!