"Άλλος για Χίο τράβηξε πήγε!"

Πέρισυ τον Αύγουστο βαφτίστηκε το μικρό μπαρμπουνάκι (θα καταλάβατε ότι αναφέρομαι στο ανιψάκι μου βεβαίως! :)) και γω δε σας μίλησα καν για αυτό!! Αλλά που, πώς, πότε!!!
Νομίζω έφτασε η στιγμή.
Το μικρουλίνι βαφτίστηκε στη Χίο και πήρε το όνομα Ισίδωρος, του Χιώτη παππού του.
Λόγω της δουλειάς το καλοκαίρι, δυστυχώς δε μπόρεσα να το απολαύσω όπως θα ήθελα μιας και στη διάθεσή μου είχα μόνο 1,5 μέρα!!!
Τα αεροπορικά πανάκριβα, οπότε και η μοναδική λύση το πλοίο. Ηράκλειο-Πειραιάς/Πειραιάς-Χίος...
Φύγαμε Πέμπτη βράδυ και φτάσαμε ξημερώματα της Παρασκευής στο λιμάνι του Πειραιά...

Το λιμάνι του Πειραιά μας υποδέχεται...

Από κει παίρνουμε το καράβι για Χίο και τραβάμε για το νησί. Μακρυνό ταξίδι...

-Άντε πότε θα φτάσουμε!!!
-Να ορίστε!! Βλέπω στεριά!

Τι ωραία καταγάλανη θάλασσα...

Στα δεξιά αχνοφαίνεται η Τουρκία... ναι είναι τόσο κοντά!!!

Επιτέλους πατάμε στο νησί!!!

Και από κει μας περιμένουν για να πάμε στο ξενδοχείο-διαμερίσματα στο Βουνό!

Πανέμορφο δεν είναι?
Δωμάτια χτισμένα με πέτρα, τζάκι, κουζινάκι, μπάνιο, τηλεόραση, θέρμανση, όλα τα κομφόρ!!! Και πολύ πολύ οικονομικό (αν και δεν το πληρώσαμε εμείς -να τα λέμε αυτά! :)).

Είχαμε και μπαλκονάκι πάνω με πολύ όμορφη θέα...

Και ένα εκκλησάκι από κάτω να μας φυλάει... :)

Την επόμενη μέρα (Σάββατο), ήταν και η μέρα της βάφτισης.
Σηκωθήκαμε νωρίς για ετοιμασίες...
Το μυστήριο τελέστηκε (που αλλού), στον Άγιο Ισίδωρο, στην Κώμη.

Έφτασε η ώρα!

(Και επειδή δε θέλω να βγάλω στη δημοσιότητα το μικρό μπαρμπουνάκι και λοιπούς συγγενείς και φίλους, να σας πω πως το concept ήταν μίνιμαλ γενικά. Δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες με σκέτη τη διακόσμηση να σας δείξω, παρά ελάχιστες.)

Τα χρώματα ήταν σε γαλάζιο και λευκό. Θα σας δείξω το σουπλά και το μπουκαλάκι της ρακής για να καταλάβετε περίπου... (οι συγκεκριμένες δεν είναι και πολύ καθαρές, αλλά το concept φαίνεται).

Ανά 4 άτομα υπήρχαν κεράκια, που από κάτω η βάση ήταν ένα τσίγγινο κουτάκι με ετικέτα γύρω γύρω όπως της ρακής.
Στην είσοδο του μαγαζιού πάνω από το τραπεζάκι ευχών είχαμε δέσει τη γιρλάντα με το όνομα του μικρού. Στο τραπεζάκι υπήρχαν ζαχαρωτά, τεράστια cupcakes με γαλάζιο γλάσο από πάνω και το μονόγραμμα "Ι" σε λευκό, σουμάδα σε γαλάζιο και λευκό, το βιβλίο ευχών και ένα γαϊτανάκι με γαλάζιες-λευκές κορδέλες...
Περάσαμε πολύ πολύ όμορφα, φάγαμε και ήπιαμε όσο δεν πάει!

Την επόμενη μέρα (Κυριακή) πήγαμε εκδρομή σε ένα πανέμορφο παραδοσιακό μεσαιωνικό χωριό, τα Μεστά...
Κατηφορίσαμε από το βουνό συναντώντας μπροστά μας την Κώμη.

Και έπειτα φτάσαμε στα Μεστά και σεργιανίσαμε στα σοκάκια του κάστρου...

Όμορφη εκκλησίτσα...

Τσουπ! Να'μαι και γω... Να ξαποστάσουμε και λίγο πίνοντας ένα καφεδάκι!


Αυτό που μου άρεσε πολύ ήταν τα χρώματα!! Αφήστε δε που υπήρχαν ντοματούλες που λιάζονταν παντού!

Και μια κοντινή...

Και δω τα λουκουμάκια που τα σερβίρει ένας κύριος κουκλίνος ντυμένος με την παραδοσιακή στολή...

Κι άλλα ντοματίνια. Κρεμαστά αυτή τη φορά!!!

Η Κυριακή ήταν και η μέρα της αναχώρησής μας... :(
Πολύ θα θέλαμε να μείνουμε περισσότερες μέρες, να κάναμε και κάνα μπανάκι στην υπέροχη θάλασσα της Κώμης, αλλά δυστυχώς μας καλούσε το καθήκον.
Όπως και να'χει περάσαμε υπέροχα και που ξέρετε, μπορεί και να ξαναπάμε κάποια μέρα!